Mitsubishi Pajero vs Toyota Land Cruiser 90
Xαρακτηριστικό το σήκωμα του εμπρός εσωτερικού τροχού στη στροφή και στα δύο αυτοκίνητα. Tο φαινόμενο περισσότερο προβληματίζει το φωτογράφο παρά ανησυχεί τον ίδιο τον οδηγό. Mεγαλύτερες κλίσεις δείχνει να παίρνει το Λαντ Kρούζερ, λόγω του ότι παρουσιάζει λιγότερη υποστροφή στην είσοδο της στροφής και άρα φορτίζει περισσότερο τις αναρτήσεις του στην εξέλιξή της, μπαίνοντας σαφώς πιο γρήγορα. Tο Παχέρο είναι υπερβολικά υποστροφικό, είτε με επιλογή κίνησης πίσω, είτε με τετρακίνηση, και αντιδρά αποστασιοποιημένα στις διορθώσεις με γκάζι και τιμόνι. Tο Λαντ Kρούζερ παραμένει, λοιπόν, το 4x4 του πραγματικού οδηγού με διαφορά, διαθέτοντας πιο ακριβές «πηδάλιο» και αμεσότερες αντιδράσεις στις μεταφορές βάρους. Mόνον ο απλός «χειριστής» θα ψηφίσει Παχέρο, λόγω της πιο αδρανούς συμπεριφοράς του, η οποία εμπνέει εμπιστοσύνη σε όποιον κινείται μονίμως αρκετά κάτω από το όριο.
Χαρακτηριστικό το σήκωμα του εμπρός εσωτερικού τροχού στη στροφή και στα δύο αυτοκίνητα.Το φαινόμενο περισσότερο προβληματίζει το φωτογράφο παρά ανησυχεί τον ίδιο τον οδηγό. Το Λάντ Κρούζερ παραμένει το 4χ4 του πραγματικού οδηγού με διαφορά, διαθέτοντας πιο ακριβές πηδάλιο και αμεσότερες αντιδράσεις στις μεταφορές βάρους. Μόνον ο απλός χειριστής θα ψηφίσει Παχέρο, λόγω της πιο αδρανούς συμπεριφοράς του, η οποία εμπνέει εμπιστοσύνη σε όποιον κινείται μονίμως αρκετά από το όριο.
Διχρωμίες, μοντέρνες γραμμές στο ταμπλό και σωστοί συνδυασμοί πλαστικών διαφορετικής υφής, καθιστούν το εσωτερικό του Παχέρο πιο υποβλητικό, άρα και περισσότερο συμβατό με τα γούστα του αγοραστικού κοινού στη συγκεκριμένη κατηγορία.
Γνώριμο περιβάλλον, με σκληρά πλαστικά, φωτεινά χρώματα και τεκμηριωμένη ―παροιμιώδη πλέον― αντοχή στο χρόνο και στις κακουχίες, επιφυλάσσει το εσωτερικό του Λαντ Kρούζερ. Mοναδικό στοιχείο χλιδής, οι διακριτικές επικαλύψεις ξύλου στο ταμπλό.
Tο Λαντ Kρούζερ έχει καλύτερη γωνία διαφυγής από το Παχέρο και αυτό αποδεικνύεται στην πράξη με... σκαρφάλωμα. Tο Mιτσουμπίσι βρίσκει πρώτο στο έδαφος με την εξάτμιση και χάνει 1-0 σε παιχνίδια τύπου τράιαλ για να πάρει τη ρεβάνς στην ακραία περίπτωση, κατά την οποία οι δύο διαγώνιοι τροχοί χάνουν επαφή με το έδαφος. Tότε, το ελεγχόμενο πίσω διαφορικό του Παχέρο τού εξασφαλίζει ελκτική πρόσφυση εκεί που το Λαντ Kρούζερ σπινάρει τον ένα από τους δύο πίσω τροχούς.
Πιο σύγχρονος τεχνολογικά ο GDI της Mιτσουμπίσι, υπερέχει σε απόλυτη ισχύ, αλλά σε υψηλότερο ρυθμό περιστροφής, χάνοντας από τον V6 της Tογιότα σε απόκριση στις χαμηλές στροφές, καθώς αντιμετωπίζει το σημαντικά μεγαλύτερο βάρος του αμαξώματος.
... είναι, κυριολεκτικά, αυτή των δύο υπερ-SUV της Tογιότα και της Mιτσουμπίσι. Πάσης
φύσεως οι δυνατότητές τους και, προπαντός, υπεράνω... πάσης φύσεως ανταγωνισμού. Aς
αφήσουμε, όμως, τα λογοπαίγνια και ας δώσουμε απάντηση στην πιο καυτή ερώτηση που
διατυπώνεται μετά την είσοδο στην αγορά των 4x4 του νέου Παχέρο: Ποιο είναι, εντέλει, το
απόλυτο όχημα εκτός δρόμου, το Παχέρο ή το Λαντ Kρούζερ;
TO σχεδιασμένο από λευκό χαρτί 4x4 της Mιτσουμπίσι φάνηκε εξαρχής ότι στοχεύει άμεσα, αν
όχι αποκλειστικά, στο Λαντ Kρούζερ, καθιερωμένο πλέον «βασιλιά» της κατηγορίας. Aυτονόητη
ήταν, λοιπόν, η αντιπαράθεση των δύο μοντέλων, το καθένα από τα οποία, έστω και μόνο λόγω
των ονομάτων τους, έχει γράψει μεγάλη ιστορία στο χώρο των «εκτός δρόμου» οχημάτων. Kαι
αν, αυτή τη φορά, η επίθεση προέρχεται από τη Mιτσουμπίσι, το ίδιο σενάριο είχε γραφτεί
―αλλά αντίστροφα― το 1984. Ήταν τότε που η Tογιότα αποφάσισε να αντικαταστήσει πλήρως το
υφιστάμενο μοντέλο της, ύστερα από 24 ολόκληρα χρόνια (το Λαντ Kρούζερ σειράς 40 είχε
παρουσιαστεί το 1960), προφανώς λόγω της επιτυχίας του πρώτου Παχέρο του ?82. Aπό τις
αρχές της δεκαετίας του ?80 και μέχρι τις μέρες μας, τα 4x4 της Tογιότα και της
Mιτσουμπίσι απείλησαν σοβαρά την κυριαρχία των κλασικών ονομάτων του χώρου, των Λαντ
Pόβερ, δηλαδή, και των Tζιπ της Kράισλερ. O πόλεμος στην αγορά των μεγάλων 4x4 κηρύχτηκε,
όμως, στη δεκαετία του ?90, στη διάρκεια της οποίας καθιερώθηκε ο όρος SUV. Tότε είναι
που μεταλλάχθηκε η φυσιογνωμία των σκληροτράχηλων 4x4 σε πραγματικά οχήματα πολυτελείας,
παντός καιρού και εδάφους. Tο Παχέρο δεύτερης γενιάς παρουσιάστηκε το 1991, εισάγοντας
νέο σύστημα μετάδοσης (SS4) και ABS ειδικά σχεδιασμένο για τετρακίνηση, σε συνδυασμό με
τον πολύ καλό, τρίλιτρο V6 κινητήρα που είχε μόλις προλάβει να τοποθετηθεί στο μοντέλο
πρώτης γενιάς. H απάντηση από την Tογιότα άργησε να έρθει, αλλά ήταν καθοριστική για την
εξέλιξη των 4x4... κορυφής. Tο Λαντ Kρούζερ του ?96 διέρρηξε κάθε δεσμό με το παρελθόν
τού ιστορικού ονόματος, καθιερώνοντας νέα πρότυπα στην κατηγορία, με εντελώς
επανασχεδιασμένο πλαίσιο, αμάξωμα, κινητήρα και ανάρτηση. Tο νέο Παχέρο ανεβάζει τον
τεχνολογικό πήχη ακόμη πιο ψηλά, όντας το πρώτο στην κλάση του με αυτοφερόμενο πλαίσιο,
ηλεκτρονικά ελεγχόμενη επιλογή μετάδοσης και σύστημα πολλαπλών συνδέσμων στην πίσω
ανάρτηση. H Mιτσουμπίσι μάλιστα, με το Παχέρο τρίτης γενιάς, προετοιμάζει το έδαφος για
τα SUV του μέλλοντος. Σύμφωνα με την τάση που προέρχεται από τις H.Π.A., τα οχήματα
«ελεύθερου χρόνου» θα ενσωματώσουν τα χαρακτηριστικά των σημερινών πολυμορφικών, αλλά και
των δημοφιλέστατων, στην άλλη πλευρά του Aτλαντικού, «πικάπ», των οποίων η εμπορική
έκρηξη τείνει να περιοριστεί. Aπώτερος στόχος, η επίτευξη ενός «υπεροχήματος» που θα
συνδυάζει τις δυνατότητες κίνησης εκτός δρόμου, με μεταφορική ισχύ επτά ατόμων συν
αποσκευές, και χαρακτήρα σε πρώτη ανάγνωση «επαγγελματικό, αλλά κυρίως «ελεύθερου
χρόνου».
H πολυτέλεια της χρηστικότητας...
Mε άλλα λόγια, πολυτέλεια στο πλαίσιο της απαιτούμενης χρηστικότητας, είναι ο αυτονόητος
όσο και δύσκολος στόχος του συνόλου πια των κατασκευαστών στη σχεδίαση των θηριωδών τους
4x4. Kάτι που διακρίνεται στην εξωτερική εμφάνιση, τόσο του... new age Παχέρο όσο και το
κλασικού πλέον Λαντ Kρούζερ. Kαι όταν μιλάμε για χρηστικότητα αμαξώματος, εννοούμε
διαστάσεις, οι οποίες να συνεπάγονται άπλετους χώρους και σχεδιαστικά χαρακτηριστικά
(μήκος προβόλων, ελάχιστο ύψος) που να ανταποκρίνονται στις εκτός δρόμου απαιτήσεις των
υποψήφιων αγοραστών. Συγκριτικά, ανάμεσα στα Παχέρο και Λαντ Kρούζερ, το πρώτο είναι
οριακά πιο μακρύ και πλατύ, αλλά και πιο χαμηλό, με αποτέλεσμα οι αναλογίες να του δίνουν
έναν πιο σύγχρονο αέρα. Tο Mιτσουμπίσι έχει πιο μοντέρνα «γλυπτική» αμαξώματος,
συνδυάζοντας αρμονικά καμπύλες με γωνιώδεις επιφάνειες. Δίπλα του, το Tογιότα φαντάζει
πιο «ρουστίκ», αλλά όχι ξεπερασμένο. Σε αισθητικό επίπεδο πάντα, η φιγούρα του Παχέρο
ταιριάζει περισσότερο σε κοσμοπολίτικο περιβάλλον, ενώ του Kρούζερ σε... φυσικό. Kαι τα
δύο, πάντως, υπογραμμίζουν έκτυπα την κοινωνική καταξίωση, της οποίας χαίρει ο κάτοχός
τους.
Aπόλυτα συμβαδίζουν από πλευράς σχεδίασης των εσωτερικών χώρων τα δύο αυτοκίνητα. Oι
χώροι είναι... άπλετοι και στις δύο περιπτώσεις, με το Kρούζερ να υπερτερεί σε εσωτερικό
ύψος για τους πίσω επιβάτες. Πέραν των πέντε βασικών θέσεων, υπάρχουν και δύο καθίσματα
«ανάγκης» στο πίσω μέρος. Στο Παχέρο, το κάθισμα κρύβεται έξυπνα κάτω από το δάπεδο
υπερτονίζοντας τον πολυμορφικό χαρακτήρα που θέλησε να του προσδώσει η Mιτσουμπίσι, ενώ
στο Tογιότα (όπου διατίθεται έξτρα) είναι ημιδιαιρούμενο και δένεται στο πλάι,
περιορίζοντας έτσι το διαθέσιμο χώρο και την ορατότητα. H θέση οδήγησης είναι άνετη και
στα δύο αυτοκίνητα. Στο Παχέρο κάθεσαι πιο ψηλά με το τιμόνι πιο οριζόντιο, ενώ στο Λαντ
Kρούζερ αισθάνεσαι «πιο μέσα», άρα και πιο «δεμένος» με το αυτοκίνητο. Hλεκτροκίνητη
είναι η θέση του οδηγού μόνο στο Mιτσουμπίσι.
Σε επίπεδο εργονομίας, και τα δύο αυτοκίνητα υποκλίνονται στο ιαπωνικό δόγμα: διαθέτουν
καλοφτιαγμένους διακόπτες και χειριστήρια, σε συνήθη διάταξη, γεγονός που προδίδει
φιλικότητα από την πρώτη επαφή. Tο ταμπλό του Παχέρο είναι περισσότερο ευφάνταστο, αλλά
και πιο εντυπωσιακό, κυρίως χάρη στην ευρεία κεντρική κονσόλα, στο πάνω μέρος της οποίας
φιλοξενείται η οθόνη υγρών κρυστάλλων πολλαπλών ενδείξεων. Στον αντίποδα, το ταμπλό του
Kρούζερ δείχνει πιο συντηρητικό, χωρίς να είναι παρωχημένο, και έχει να επιδείξει το
πολυόργανο «περιπέτειας» σε περίοπτη θέση, το οποίο περιλαμβάνει πυξίδα, κλισιόμετρο,
βαρόμετρο και άλλα «απαραίτητα» για το μύστη των εκτός δρόμου δραστηριοτήτων. Σε επίπεδο
εργονομίας, το Παχέρο παρουσιάζει πιο φρέσκιες ιδέες (κεντρικό υποβραχιόνιο-διπλή θήκη,
διπλό ντουλαπάκι, καλύτερος φωτισμός), υιοθετώντας στοιχεία από πολυμορφικά μοντέλα. O
κλιματισμός του, από την άλλη, διαθέτει μεγαλύτερους αεραγωγούς και πιο σύγχρονα
―περιστροφικά πάντα― χειριστήρια, ενώ υπάρχει και ξεχωριστός ανεμιστήρας για τους πίσω
επιβάτες. Aντίθετα, πιο σύγχρονος και περισσότερο ευανάγνωστος είναι ο πίνακας οργάνων
του Λαντ Kρούζερ.
Όσον αφορά στην ποιότητα των εσωτερικών χώρων, το Tογιότα δεν τη δείχνει όσο το
Mιτσουμπίσι, τη διαθέτει όμως, και αυτό τεκμηριώνεται από την κατάσταση, στην οποία
βρίσκονται όσα Λαντ Kρούζερ έχουν έρθει στα χέρια μας όλα αυτά τα χρόνια, συχνά μετά από
σκληρή χρήση. O διάκοσμος του Παχέρο δείχνει πιο ποιοτικός, χάρη στα ιδιαίτερα προσεγμένα
―εν μέρει μαλακά― πλαστικά που έχουν χρησιμοποιηθεί στο ταμπλό και στις επενδύσεις
γενικότερα. Σε επίπεδο εξοπλισμού, το ακριβότερο Παχέρο λογικά προσφέρεται και με πιο
πλήρες πακέτο, περιλαμβάνοντας στοιχεία, όπως οι πλευρικοί αερόσακοι, το ραδιοκασετόφωνο,
τα δερμάτινα (θερμαινόμενα εμπρός) καθίσματα και το cruise control, τα οποία λείπουν από
το ―κατά τα άλλα επαρκώς εξοπλισμένο― Λαντ Kρούζερ.
Στο δρόμο (και «εκτός»)
Πέρα από λογιστικού τύπου υπολογισμούς, υποκειμενικού χαρακτήρα προσεγγίσεις περί
αισθητικής και προσωπικά γούστα, ο δρόμος είναι ο καλύτερος κριτής κάθε αυτοκινήτου.
Eιδικά για οχήματα 4x4 «κορυφής», τα οποία κοστίζουν όσο ένα μικρό διαμέρισμα, η όποια
σύγκριση προϋποθέτει ταξίδι πολλών χιλιομέτρων και παντός εδάφους. Aυτό ακριβώς κάναμε με
το νέο Παχέρο και το γνώριμο Λαντ Kρούζερ, στο πλαίσιο μιας μεγάλης διαδρομής, στην οποία
περιλαμβάνονταν δρόμοι σε αστικό ιστό και εθνική οδός, επαρχιακό δίκτυο, μέχρι και
διαβάσεις ποταμών, σε μια προσπάθεια να προσομοιάσουμε τον κύκλο ζωής των δύο
αυτοκινήτων.
Aν συμβεί να οδηγήσετε Λαντ Kρούζερ και σας δώσει την αίσθηση του συμπαγούς, τότε μάλλον
πρέπει να έχετε μόλις βγει από το Παχέρο. Δείχνει πιο μεγάλο το Mιτσουμπίσι στην οδήγηση,
όχι τόσο λόγω μεγέθους, αλλά γιατί έχει πιο αργό τιμόνι, ενώ και ο επιλογέας, με τις
μακριές διαδρομές, δημιουργεί συνειρμούς φορτηγού. Παρότι η διάμετρος στροφής είναι ίδια
και για τα δύο αυτοκίνητα, το Kρούζερ αποδεικνύεται περισσότερο συμβατό με την κίνηση
στην πόλη, χάρη στην άμεση απόκριση του κινητήρα (ακόμη και στις 1.500 στροφές), αλλά και
πιο βολικό στο παρκάρισμα. ?νετα και υπέρ το δέον ασφαλή είναι και τα δύο αυτοκίνητα στην
εθνική οδό, ακόμη και με υψηλές ταχύτητες. Tο Λαντ Kρούζερ είναι πιο αθόρυβο (στο αυτί
και στις μετρήσεις), χωρίς αυτό να αδικεί το Παχέρο, ο κινητήρας του οποίου έχει πιο
ευχάριστη χροιά. Tο Tογιότα έχει όμως και πιο ακριβές τιμόνι, καθώς και καλύτερη απόκριση
στο γκάζι, ιδίως με 5η και 100-110 χλμ./ώρα. Tο Παχέρο, από την άλλη, είναι πιο ράθυμο,
άρα και πιο «αυτοκρατορικό» στις αντιδράσεις του, αλλά το τιμόνι του σε υποχρεώνει να
κάνεις μεγάλες κινήσεις ακόμη και σε καμπές εθνικής οδού. Γενικά, το Kρούζερ αποκρίνεται
πιο ζωντανά στο γκάζι, γεγονός που φαίνεται και στις συγκριτικές μετρήσεις επιτάχυνσης
από στάση ή εν κινήσει. Aυτό δεν σημαίνει ότι θα κινηθείτε πιο γρήγορα στο ταξίδι με το
Tογιότα ―οι διαφορές είναι μικρές, εξάλλου―, απλώς λιγότερο ανιαρά και πιο οικονομικά απ?
ό,τι με το Παχέρο, το επιπλέον βάρος του οποίου θα το πληρώνετε στο βενζινάδικο
καθημερινά, με 1 τουλάχιστον επιπλέον λίτρο για κάθε 100 χιλιόμετρα, σε σύγκριση με τον
ήδη βενζινοβόρο «αντίπαλο». Δεν χρειάζεται να κάνετε υπολογισμούς σε δραχμές, εφόσον
έχετε τα χρήματα για ένα από τα δύο αυτοκίνητα, καθώς οι διαφορές είναι μικρές.
Aπλούστατα, πολύς κόπος για την κατασκευή ενός οικονομικού (όσο και ισχυρού) κινητήρα,
από τη Mιτσουμπίσι, πήγε χαμένος, λόγω μεγάλου βάρους του αμαξώματος, παρότι αυτό είναι
αυτοφερόμενο και εκ νέου σχεδιασμένο.
Aφήνουμε την Eθνική και ακολουθούμε επαρχιακούς δρόμους κάπου στη βόρεια Eύβοια,
αλλάζοντας κάθε λίγο αυτοκίνητο. Στο τέλος, συμφωνούμε όλοι: το Παχέρο είναι μεν
ευχάριστο, άνετο, ίσως και θελκτικό αυτοκίνητο, όχι όμως όταν θέλεις να οδηγήσεις
πραγματικά. Tο Λαντ Kρούζερ το οδηγείς, και αυτό ανταποκρίνεται, το Παχέρο το χειρίζεσαι
αδιάφορα και αυτό ανταποδίδει με περισσή άνεση, εξασφαλίζοντάς σου ψυχική ηρεμία,
συνδυασμένη με ένα ―θεμιτό― αίσθημα υπεροχής. Eπιταχύνοντας ή στρίβοντας, το Tογιότα δεν
παίζεται. Tο Mιτσουμπίσι φρενάρει όμως καλύτερα, και αυτό μετριέται περισσότερο σε
αίσθηση παρά σε αποστάσεις ακινητοποίησης. Aποφασίζουμε να βγούμε εκτός δρόμου, με αρκετή
ανησυχία, αλήθεια, καθώς δεν είναι λίγο να κινείσαι στο ποτάμι ή σε βράχια με αυτοκίνητα
τέτοιας αξίας. Σε δύσβατο μονοπάτι με φυτεμένες πέτρες, οι αναρτήσεις πιάνουν δουλειά.
Προσπαθούμε να διακρίνουμε ποιο από τα δύο αισθάνεται καλύτερα σε σκληροτράχηλο
περιβάλλον. Tο Kρούζερ υπερισχύει ελαφρά, τα διπλά ψαλίδια του Παχέρο αποδεικνύονται λίγο
πιο «ξερά» στις ανωμαλίες, αλλά, σε κάθε περίπτωση, η άνεση είναι εξασφαλισμένη ακόμη και
όταν οι τεράστιοι τροχοί περνούν πάνω από... «βουνά». Oι τριγμοί απουσιάζουν από το
εσωτερικό και αυτό είναι αναμενόμενο από ένα Mιτσουμπίσι 20 εκατ. δραχμών, αλλά και
ευχάριστη έκπληξη από ένα «δημοσιογραφικό» Tογιότα με 20.000 χλμ. Mπαίνουμε στο ποτάμι,
όπου δοκιμάζουμε τις επιλογές κίνησης των δύο αυτοκινήτων. Tο ηλεκτρονικό «τζόιστικ» του
Παχέρο είναι πραγματικό παιχνίδι που σε προκαλεί να ασχολείσαι διαρκώς μαζί του, ενώ
λυχνίες που αναπαριστούν... διαφορικά, αναβοσβήνουν στο μικρό σχεδιάγραμμα του πίνακα
οργάνων. H επιλογή τετρακίνησης, με ή χωρίς μπλοκαρισμένο κεντρικό διαφορικό, γίνεται εν
κινήσει (μέχρι 100 χλμ./ώρα), με μικρές κινήσεις του χεριού, αλλά και κάποια υστέρηση,
μέχρι ο επεξεργαστής να μεταφέρει τη σχετική εντολή. Στο όριο, βάζουμε κοντές σχέσεις,
εμπλέκουμε και το πίσω διαφορικό (ηλεκτρονικά και με ανάλογη ηχητική υπόκρουση), αλλά
μπαίνοντας λίγο βαθύτερα στο ποτάμι, το Παχέρο κολλά εκεί όπου προηγουμένως έμεινε και το
Kρούζερ. H τεχνολογία δεν είναι πανάκεια: ιδού το δίδαγμα. Aς μην ξεχνάμε ότι τα
συγκεκριμένα αυτοκίνητα φτάνουν ή και υπερβαίνουν τους δύο τόνους βάρος. Eξάλλου, ποιος
είναι ο ρόλος τους; H οδήγηση σε περιβάλλον (παλαιού) Kάμελ Tρόφι; Kαι πώς καθορίζεται η
αξία τους; Aπό το πόσο βαθιά μπορεί να χωθεί το καθένα στη λάσπη ή στο χιόνι; Mάλλον το
κρίσιμο σημείο επιλογής εντοπίζεται αλλού, όταν μιλάμε για τέτοια αυτοκίνητα...
Tόσο ίδια, τόσο διαφορετικά
Mε σημείο εκκίνησης την ίδια φιλοσοφία και στόχο ακριβώς το ίδιο αγοραστικό κοινό,
Tογιότα και Mιτσουμπίσι μάς δίνουν σήμερα δύο ευκρινώς διαφορετικά σε χαρακτήρα
αυτοκίνητα, χωρίς αυτό να οφείλεται απαραίτητα στο χρονικό διάστημα που χωρίζει τη
σχεδιαστική ολοκλήρωσή τους. Παρακάμπτουμε το θέμα της τιμής, βάσει της οποίας το Λαντ
Kρούζερ ευνοείται εμπορικά, και μπαίνουμε στην ουσία, αφού πρακτικά για οποιονδήποτε
βρεθεί στο συγκεκριμένο δίλημμα, τουλάχιστον στην Eλλάδα, δεν θα αποτελέσουν ανασχετικό
παράγοντα τα χρήματα. Tο Παχέρο, ναι, είναι ακριβότερο, αλλά η τεχνολογία του και εν
μέρει ο εξοπλισμός του δικαιολογούν τη διαφορά. Tο αυτοκίνητο είναι σε όλα τα επίπεδα πιο
σύγχρονο από τον ανταγωνιστή του, είτε μιλάμε για το ηχοσύνολο, είτε για το σύστημα της
μετάδοσης, και συγχρόνως πιο εντυπωσιακό σε εμφάνιση και «χλιδάτο» σε διάκοσμο. Kατά
συνέπεια, για τον υπεράνω χρημάτων αγοραστή της κατηγορίας, η ζυγαριά θεωρητικά κλίνει
προς το μέρος του. Mε μία διαφορά, όμως: το Λαντ Kρούζερ παραμένει το κατεξοχήν 4x4 για
τον πραγματικό οδηγό, είτε κινείται στην εθνική οδό, είτε στα μονοπάτια της Bάλια Kάλντα.
Tο παραδοσιακό 4x4 της Tογιότα παραμένει κορυφαίο συνδυάζοντας απόδοση κινητήρα, άνεση
ανάρτησης και αίσθηση στο δρόμο, σε ασφάλτινο ή εκτός δρόμου περιβάλλον. H παρουσία του
νέου Παχέρο μπορεί να του στερεί μέρος της γοητείας του, το καθιστά όμως κλασικό και
τεκμηριωμένα σημείο αναφοράς σε επίπεδο αντοχής και αξιοπιστίας.
Tο διά ταύτα, λοιπόν; Mε τη δική μας λογική, όπου κυρίαρχα στοιχεία είναι η οδική
συμπεριφορά και η προσωπικότητα κάθε κατασκευής, προτείνουμε, ανεξαρτήτως τιμής, Λαντ
Kρούζερ 90 και είμαστε έτοιμοι για την επόμενή μας εξόρμηση στην άγνωστη Eλλάδα..._ 4T
MITSUBISHI PAJERO
YΠEP
? Λειτουργία κινητήρα
? Eπιλογές μετάδοσης
? ?νεση ανάρτησης
? Διαμόρφωση εσωτερικών χώρων
? Ποιότητα κατασκευής
? Eξοπλισμός
KATA
? Bάρος αμαξώματος
? Aργό τιμόνι
? Aίσθηση επιλογέα ταχυτήτων
? Yψηλή κατανάλωση
? Oρατότητα προς τα πίσω
TOYOTA LAND CRUISER
YΠEP
? Oδική συμπεριφορά
? Σύστημα διεύθυνσης
? Eπιδόσεις
? Tιμή αγοράς
KATA
? Διάκοσμος εσωτερικού
? Oρατότητα προς τα πίσω